اگر هر لحظه گیاهی می روید و اگر اشعه ای از خورشید ساطع می گردد، اگر اتم و ذرات درونی اشیا حرکت دارد و اگر انسان دم و بازدم می کند و به طور کلی هر حرکت وجودی که در عالم تصور کنید، لحظه به لحظه در حال استفاده و فیض گرفتن از مصدر وجود یعنی حضرت باریتعالی است. این قانون در تمام پهنه هستی وجود دارد که خداوند مفید و ما مستفیدیم.
ما مدام عنایت و فیض را از حضرت دوست دریافت می کنیم و این دریافت تا پایان کار جهان ادامه خواهد داشت ایکن به سهولت امکان دستیابی به آن مهیا نیست چون ذات او بی کران و فیض او بی نهایت است اما ما موجوداتی محدود، ضعیف و ناتوان هستیم.
چون این وجود ضعیف نمی تواند مستقیم و مستقل از مصدر آن فیاض بی کران فیض گیرد لذا حکمت ذات الهی اقتضا می کند که واسطه هایی بین او و بندگان باشند که فیوضات الهی را از مصدر او بگیرند و آنگاه متوجه خلایق و بندگان نمایند.
در قرآن نیز بحث تنزل و نزول را داریم یعنی یک فرد بایستی مخاطب کلام الهی باشد. سخن خدا که نمی تواند مستقیم بر دل ما نازل گردد لذا نیازمند واسطه است. باید واسطه ای بین کلام خدا و ما حائل گردد و این رابط همان قلب مبارک نبی رحمت و لسان شریف اوست. در آیه 97 سوره مریم آمده است "و ما فقط آن {=قرآن} را بر زبان تو آسان ساختیم تا پرهیزگاران را به وسیله آن بشارت دهی و دشمنان سرسخت را با آن انذار کنی."
خداوند قرآن را ابتدا بر قلب نبی رحمت نازل می نماید و آنگاه از زبان او و با خطاب "یا ایهاالناس" ما را متوجه می گرداند که کلام خدا کدام است.
این مثال به خوبی روشنگر این بحث است، اگر یک منبع قوی تولید جریان برق داشته باشیم آیا این منبع مولد قوی امکان دارد که به سیم های برق منازل مسکونی با قابلیت و تحمل محدود آن ها متصل گردد؟ مشخص است که سیم برق مورد استفاده در منازل مسکونی قدرت آن را ندارد که بتواند چنان جریانی را تحمل نماید لذا باید در مسیر آن منبع و این مصرف کننده دستگاه هایی باشند که این برق قوی را در حد استفاده این مصرف کننده تعدیل نمایند تا قابل استفاده و بهره برداری باشد.
فیوضات مصدر باریتعالی نیز چنین است. هیچ بشر و هیچ جماد و نبات و جزئی از وجود توان آن را ندارد که به طور مستقیم از محضر ذوالجلال فیض بگیرد.کسی می تواند این فیض را دریافت نماید که واجد وجودی باشد که اوصاف باریتعالی در او متجلی گردد و همان گونه که خداوند علی اعلی، قوی و حکیم است بایستس وجود او نیز متجلی صفات علم و حکمت و قدرت الهی و ذکر باریتعالی باشد و آن ها را منعکس نماید.
امام زمان (عج) امروز آن واسطه ای است که میان خدا و بندگانش قرار دارد و مستقیم فیوضات الهی را می گیرد و از دست توانمندش تمام وجود فیض برده و استفاده می نمایند.
سخن را روی با صاحبدلان است نگویند از حرم الا به محرم
